انواع لعاب سفال
ظروف سفالی را با استفاده از رنگ و لعاب سفال به تزیینات زیبا و منحصر به فردی آراسته می کنند.
آراستن ظروف سفالی به نقش و تزیینات متنوع با لعاب های رنگارنگ و زیبا از آغاز ظهور اسلام در ایران رواج پیدا کرد.
در این دوران ظروفی با جلای سبز طلایی کم رنگ تا قهوه ای تیره بر روی لعاب سفید خامه ای دیده می شد.
گاهی نیز سفال هایی با لعاب آبی یا فیروزه ای ساخته می شده است.
در سفالگری از چند نوع لعاب می توان استفاده نمود که برخی از این لعاب ها نرم و برخی دیگر سخت می باشد.
لعاب های نرم، لعاب هایی هستند که درجه پخت آن ها پایین است.
و لعاب های سخت نیز لعاب هایی می باشند که از درجه پخت بیشتری برخوردار هستند.
به طورکلی می توان گفت لعاب های سربی، لعاب های نرم هستند.
و لعاب های کوارتز و فلدسپات نیز جزء لعاب های سخت محسوب می شوند.
لعاب های سربی عبارتند از آهک، پتاس و خاک رس که به آسانی فراهم می گردند؛
زیرا گل رس و اکسید سرب در 1150 درجه سانتی گراد پخته می شوند.
بنابراین ظروف سفالین در ابتدا باید پخته شوند و سپس از این نوع لعاب برای تزیین آن ها استفاده گردد.
لعاب های سود و پتاس و آهک و کوارتز ابتدا به صورت خمیر شیشه شکل می گیرند.
