آموزش رنگ لعاب سفال

5 دستورالعمل برای رنگ لعاب به رنگ قرمز و نارنجی

تولید یک لعاب خوب قرمز یا نارنجی چندان دشوار نیست، در واقع این یک طیف کاملا
آسان و شگفت انگیز از قرمز سیر تا صورتی است و مرجان هایی به رنگ نارنجی روشن تا رنگ هلوی زرد قابل دستیابی است.
در طی اواخر قرن 19ام و اوایل قرن 20 ام، اکسیدهای رادیواکتیو برای ساخت لعاب های رنگی روشن بکار رفتند.
به دلایل واضح ایمنی، این اکسیدها دیگر به آسانی در دسترس نبوده و ایمن و سالم در نظر گرفته نشده اند.

رنگ لعاب روی سفال !

یک راهنمایی کامل برای دستیابی به طیف فوق العاده ای از لعاب های رنگی!
رنگ ها برای رنگ آمیزی سفال و لعاب اکنون توسط تعدادی از شرکت های متخصص ساخته شده اند،
که بطور گسترده ای روش های خود را منتشر نمی کنند، با این حال آنها مواد و سیستم های بکار رفته برای ساخت رنگ لعاب را آشکار می کنند.
برای مثال، رنگ های کادمیم _سلنیوم برای تولید قرمز، نارنجی و زرد ایجاد شدند.
کادمیم سولفید با اضافه کردن مقادیر زیاد کادمیم سلنید نارنجی و قرمز بدست می دهد.
هنگامی که رنگ در ماتریس کریستال زیرکونیم سیلیکات قرار دارد می توان رنگ نارنجی قرمز کادمیم سلنیم را با دمای بالا حرارت داد؛
با این حال قرمز سیر تنها در دماهای سفالگری ممکن است.

رنگ لعاب قرمز و لعاب نارنجی

5%	گچ
39	گچفریت کلسیم بورات
27	فلدسپار سودا
6	سفال چینی
23	سیلیکا

نارنجی	رنگ قرمز	1.25%
	رنگ زرد	3.75%
قرمز	رنگ قرمز	5.00%

فریت کلسیم بورات یک فریت انگلیسی که در ترکیب مشابه به کلمنیت با کمی سیلیکای اضافه شده است.
فریت های امریکایی مانند Ferro 3124, 3134 یا 3195 را می توان جایگزین کرد اما آنها حاوی بورون کمتر و سیلیکای بیشتری هستند.
فریت بوراکس حاوی سدیم، کلسیم، و بورون مشابه بورات Gestley است و می تواند با Ferro 3124 یا 3134 جایگزین شود.

رنگ لعاب قرمز کروم_قلع

6%	کربنات لیتیوم
24	گچ
6	فرت کلسیم بورات
47	فلدسپار پتاس
6	سفال چینی
12	سیلیکا
0.1%	اکسید کرومیم
6.0%	اکسید قلع

رنگ لعاب قرمز مسی به ضخامت لعاب سفال ، جوّ کوره و موقعیت در کوره بستگی دارد.
بهترین قرمز ها در لعاب های قلیایی روان حاوی کمتر از 1% کربنات مس و 5% اکسید قلع اتفاق می افتد.
قرمز سرخ تیره اغلب رگه ای و لکه دار است و بواسطه ذرات کلوئیدی فلز مس معلق در لعاب سفال ایجاد می شود.
اگر کربید سیلیکن بسیار ریز به لعاب اضافه شود، کاهش محلی لعاب در یک کوره الکتریکی ممکن است.

کربید سیلیکن لعاب سفال را کاهش می دهد نه بدنه سفال.
نارنجی اغلب در پختن چوب، نمک، و سودا در کوره با استفاده از یک روکش درخشان حاوی سفال و نفیلن سینیت بدست آمده است.
لعاب های شینو بکار رفته بصورت نازک ( لعاب های سفید ضخیم ساخته شده از فلدسپار و سفال) هنگام پختن چوب در کوره اغلب نارنجی_قرمز هستند.
آهن در سفال با سدیم در لعاب یا جوّ کوره واکنش می دهد، و اگر کاهش یافته باشد به نارنجی_قرمز تبدیل شده و سپس در خنک سازی مجددا اکسید می شود.

رنگ لعاب لعاب قرمز مسی

9%	کربنات باریم
4	تالک
9	گچ
9	فریت قلیایی بالا
36	نفلین سینیت
5	سفال چینی
28	سیلیکا
0.5%	کربنات مس
4.0	اکسید قلع

رنگ لعاب قرمز مرجانی

21%	گچ
27	فلدسپار پتاس
20	سفال چینی
32	سیلیکا
4%	رنگ قرمز

رنگ لعاب قرمز آهن

15%	خاکستر استخوان
4	کربنات لیتیم
17	تالک
47	فلدسپار پتاس
2	بنتونیت
4	سفال چینی
11	سیلیکا
1105%	اکسید قرمز آهن

روی سفالینه لعابدار سخت استفاده شود

دستورالعمل هایی برای رنگ لعاب سرد

شیوه های زیادی برای دستیابی به سبز و آبی در سرامیک ها وجود دارد، اما اگر به دنبال رنگ خاصی هستید، این به شما کمک خواهد کرد تا ترکیب صحیح را بیابید.

رنگ لعاب ، رنگهای سرد

ما امروزه هنوز هم از اکسید مس برای ساخت لعاب های سبز سفالی استفاده می کنیم.
ما اکنون کاملا آگاهیم که این رنگ تحت تأثیر جوّ کوره و مواد کمک ذوب بکار رفته در لعاب سفال است.
قرمز مس را می توان در لعاب های قلیایی حاوی اکسید قلع بدست آورد.
مس گاهی موجب رگه های صورتی روی ظرف های اطراف می شود.
در اکسیداسیون، لعاب های قلیایی با آلومینای کم لعاب های فیروزه ای روشن با مس بدست خواهند داد.
اکسیدهای دیگر را می توان برای تغییر رنگ لعاب اضافه کرد:

آهن برای سبز_زرد
نیکل برای سبز زیتونی
یا ایلمنیت برای آبی_سبز.

فیروزه ای همچنین با استفاده از رنگ های زیکون وانادیم که مات هستند، بدست می آید.

لعاب سبز

75.00%	فریت بسیار قلیایی (Ferro 3110)
15.00	سفال چینی
10.00	سیلیکا

سبز مس_آهن	اکسید مس	0.75%
	اکسید قرمز آهن	8.00%
سبز مس_کروم	اکسید مس	1.50%
	اکسید کرومیم	0.40%
سبز مس_ ایلمنیت	اکسید مس	1.50%
	ایلمنیت	6.00%

لعاب سفال زمانی انجام می شود که با ضخامت بکار رود.

اکسید کرومیم یک سبز پایدار بدست می دهد که تحت تأثیر جوّ کوره نمی باشد، گرچه در دماهای بالا فرار است.
کبالت و کروم ترکیب می شوند تا سبز_آبی مایل به خاکستری ایجاد کنند.
در لعاب های قلیایی، سبز روشن فسفری را می توان با استفاده از مقدار کمی (0.2%) اکسید کرومیم بدست آورد.
در لعاب های کروم نباید روی استفاده شود، زیرا تبدیل به قهوه ای کرومیم می شود.
در لعاب سفال و روکش هایی با آلومینای بالا کبالت و تیتانیم یا روتیل می توانند سبز کمرنگ بدست دهند.
نیکل و تیتانیم در لعاب کاری سطح مات منیزیم و کریستالی روی، سبز تولید خواهند کرد.

رنگ لعاب سبز کروم

5.0%	گچ
39.0%	فریت کلسیم بورات
27.0	فلدسپار سودا
6.0	سفال چینی
23.0	سیلیکا
0.2%	اکسید کرومیم

رنگ لعاب سبز مات

10%	کربنات باریم
45	فریت بوراکس
15	فلدسپار پتاس
15	گل کوزه گری
15	سفال چینی

فیروزه	کربنات مس	3.00%
سبز زیتونی	کربنات مس ؛ اکسید نیکل	هرکدام به میزان 0.75%
سبز_آبی مات	کربنات مس اکسید نیکل	2.00% 0.40%

لعاب های خاکستر اغلب سبز هستند، هنگامی که در کوره پخته شوند، رنگ لعاب حاصل از اکسید آهن در خاکستر ظاهر می شود.
خاکستر درختان مختلف دارای نسبت های متفاوتی از مواد معدنی است، که منجر به طیفی از رنگ ها، سبز زیتونی تا سبز سیب در لعاب سفال می شود.
اکسید آهن نیز در لعاب های سلادون بکار رفته است، که اگر هیچ تیتانیمی در لعاب سفال وجود نداشته باشد، سبز_خاکستری، یا آبی هستند.
آلومینای کم و اضافه کردن بورون یا کربنات باریم نیز رنگ های سلادون آبی را افزایش می دهند.

استفاده از اکسیدها برای دستیابی به رنگ های شگفت انگیز لعاب سرامیکی
اکسید مس (CuO) و کربنات مس (CuCO3) برای دستیابی به سبز در اکسیداسیون و قرمز سرخ تیره در کاهش استفاده شده اند.
اکسید مس فرار است، و موجب ایجاد سرخ صورتی روی ظرف های اطراف در کاهش خواهد شد.
در لعاب های سفال قلیایی با آلومینای کم، فیروزه ای روشن را می توان در اکسیداسیون 1_2% اکسید مس بدست آورد.
اگر یک لعاب با اکسید مس اشباع شود (بیش از 5%)، تبدیل به سیاه متالیک مات می شود.

برای پرسلن و ظروف سفالی ؛ سبز شفاف روان

14.0%	گچ
16.0	فریت بورات کلسیم
47.0	فلدسپار سودا
5.0	سفال چینی
18.0	سیلیکا

برای اکسیداسیون پرسلن

سبز کمرنگ	6.0%	Praseodymiumاکسید
سبز تیره	1.0%	اکسید مس
	0.5%	اکسید نیکل

برای کاهش ظرف سفالی

سبز متوسط	اکسید کرومیم	0.2%
سبز آبی مایل به خاکستری	اکسید کبالت	1.0%
	اکسید کرومیم	0.5%

دنیای خود را رنگ آمیزی کنید!

اکسید کرومیم (Cr2O3) که با عنوان اکسید کروم نیز شناخته شده است،
سبز پایداری بدست می دهد و همراه با مقادیر متفاوت کبالت، در رنگ های تجاری سبز بکار میرود.
اکسید کرومیم خیلی در لعاب ها حلال نیست، جز در لعاب های قلیایی بالا، که در آن به سبز_زرد روشن تبدیل می شود.
در حضور اکسید قلع در لعاب های کلسیم، کرومیم به صورتی تبدیل می شود.
تنها مقدار کمی از کرومیم برای این مورد نیاز است(0.1_0.5% با 5% قلع).
در لعاب های حاوی روی، کرومیم کرومات روی قهوه ای را تشکیل می دهد.
اکسید کرومیم نسوز و سمی است و در دماهای بالا فرار می باشد.

برای پرسلن
مات رنگ فیروزه باریم
(این لعاب برای غذا سالم نیست)

26%	کربنات باریم
2	کربنات لیتیم
2	فریت بورات کلسیم
56	سینیت نفلین
6	سفال چینی
8	سیلیکا
%2	اکسید مس

رنگ لعاب مات کریستالی سبز دریایی

22%	دولومیت
3	گچ
5	اکسید روی
56	سینیت نفلین
42	فلدسپار سودا
2	بنتونیت
4	سفال چینی
22	سیلیکا
1%	اکسید مس

رنگ لعاب سبز شفاف روان

14%	گچ
16	فریت کلسیم بورات
47	فلدسپار سودا
5	سفال چینی
18	سیلیکا
2%	اکسید مس

لکه ها توسط مخلوط کردن اکسیدهای رنگ آمیزی با سیلیکا، آلومینا و کدرسازها در یک کوره ایجاد میشوند.
آنها حرارت داده شده، سپس سرد شده و پودر شده اند که می تواند در یک لعاب پخش شده و در طی پخته شدن در کوره معلق باقی بمانند.
برخی لکه ها دارای اسپینل بوده و بسیار پایدار و نسوز هستند، بنابراین در لعاب سفال حل نمی شوند.
اسپینل (MgAl2O4) یک نوع ماده معدنی با یک ساختار کریستالی بسته بندی شده مکعبی است که در آن اتم ها تا حد امکان بصورت متراکم بسته بندی شده اند.
منیزیم و آلومینیم را می توان توسط کبالت، روی، آهن یا کرومیم جایگزین کرد تا بتوان اسپینل های رنگ شده ساخت.
کرومیت آلومینای روی کبالت یک اسپینل سبز_آبی است.

این رنگ نیز از طریق اضافه کردن اکسیدهای مشابه بطور مستقیم به یک لعاب پایه مناسب قابل دستیابی است.
لکه های دیگر بر اساس ساختار زیرکون (ZrSiO4) قرار دارند، که در آن زیرکونیم توسط اکسیدهای رنگ آمیزی جایگزین شد.
این ها شامل یک لکه فیروزه ای وانادیم است.
این اکسیدها در این رنگ ها نیازمند این هستند که در کنار یکدیگر حرارت داده شوند
تا قبل از اضافه شدن به لعاب سفال رنگ را تولید کنند( اغلب رنگدانه های حاوی زیرکونیم نام دارند).
رنگ های مبتنی بر همین سیستم سازگار بوده و می توانند با یکدیگر مخلوط شوند
تا رنگ های ثانویه تولید کنند؛ برای مثال، فیروزه ای و زرد ترکیب می شوند تا سبز ساخته شود.

رنگ لعاب سبز نیکل تیتانیم مات ساتین

21%	تالک
12	گچ
3	اکسید روی
33	فلدسپار پتاس
15	سفال چینی
16	سیلیکا
3%	اکسید نیکل
5%	دی اکسید تیتانیم

نکته: هنگامی که فریت قلیایی بالا در دستورالعمل فهرست شده است، نویسنده از Ferro Frit 3110 استفاده می کند.
او اشاره می کند که گاهی فریت موجب افراط در لعاب سفال می شود. برای اصلاح این، سعی کنید یک فریت بورون بالاتر را جایگزین کنید.
فریت بورات کلسیم یک فریت انگلیسی مشابه ترکیب کلمنیت با مقداری سیلیکای اضافه شده است.
فریت های امریکایی مانند Ferro 3124, 3134, یا 3195 را می توان جایگزین کرد اما آنها حاوی بورون کمتر و سیلیکای بیشتر هستند.
فریت بوراکس حاوی سدیم، کلسیم و بورون مشابه بورات Gestley است و می تواند با Ferro 3124 یا 3134 جایگزین شود.
کروم و قلع با کلسیم و سیلیکا ترکیب شده اند تا رنگ صورتی کروم_قلع را تولید کنند که
بطور گسترده در لعاب ها بکار رفته است، گرچه این به پایداری رنگ های پایه زیرکون نیست.

رنگ های تجاری اغلب با کدرسازهایی مثل قلع یا زیرکونیم پایدار شده اند و نسوز هستند.
آنها لعاب ها را کدر ساخته و ویسکوزیته را افزایش می دهند، بنابراین لعاب ها گاهی مطلوب بنظر نمی رسند.
اگر این موضوع اتفاق افتاد، می توان مقدار سیلیکا را در لعاب سفال کاهش داد.
لازم نیست در سفال های کارگاهی برای تولید سبز از این رنگ ها استفاده شود،
زیرا آنها به آسانی با استفاده از کبالت، مس، و کرومیم حلال در لعاب بدست می آیند که شفاف و سیر هستند.
با این وجود، رنگ ها نسبت به اکسیدها مزیت هایی شامل پایداری و سازگاری دارند اما آنها اغلب مسطح و مات بنظر می رسند.