چکیده مقاله لعاب گسیختگی
” لعاب گسیختگی ” در سفال ها معمولا با نوعی عیب یا نقص همراه است که بر اثر تعدادی از اختلالات فیزیکی یا شیمیایی بوجود می آیند.
اطلاع از این عیب، باعث ایجاد نگرانی در هنر لعاب زنی میشود.
در گذر زمان، سفالگران راه حل هایی را برای این مشکل ارائه دادند و از این عیب در لعاب زنی بعنوان یک عنصر طراحی استفاده کردند.
این تحقیق از روش کاملا متفاوتی استفاده کرده است تا با استفاده از واکس پارافین موجب ایجاد گسیختگی در لعاب بطور آگاهانه شود.
روش استفاده از واکس بطور عمدی بمنظور ایجاد الگوهایی در شکل ” لعاب گسیختگی ها” بکار گرفته شد.
در مرحله ای که ظروف سفالی هنوز لعاب نخورده اند، واکس پارافین ذوب شده
بمنظور مقاوم کردن برخی از بخش های سفال به شکل محرک استفاده شد و منجر به
خشک شدن آن نیز شد، سفال های مقاوم شده با واکس با لعاب ها پوشانده شده بودند و همچنین اجازه ی خشک شدن به آن دادند.
سفال ها با حرارتی بین 1200 تا 1300 درجه سانتی گراد در کیلن با لعاب حرارت دیدند.
این امر منجر به تولید لعابی قهوه ای رنگ در برابر نواحی مقاوم شده با پس زمینه ی روشن بود.
در نتیجه، این روشی خلاقانه در لعاب زنی بود که تحسین همگان را به همراه داشت.