لعاب برف دانه ای

صرف نظر از اینکه شما آنرا چه می نامید، این لعاب ترک خورده است که بسیار ضخیم بکار میرود که نه تنها باعث ایجاد ترک های عمودی، بلکه افقی نیز میشود.
این الگو های شکسته میتوانند بزرگ یا کوچک باشند، آنها به شکل شش ضلعی نامتوازن هستند.
زمانی که این ترک ها بزرگ باشند، اینکه بفهمیم چرا به آنها گاهی شکستگی پوست لاک پشتی می گویند، راحت است.
اغلب از ترک دار شدن بعنوان یک نقص لعاب یاد میکنند، اما همانطور که نایگل وود
در کتاب لعاب های چینی خود توضیح داده است، به نظر، سفالگران دوره ی پادشاهی سونگ اولین کسانی بوده اند که از ترک دار شدن بعنوان جلوه تزئینی نگاه کرده اند.
به این ترک ها، عموما ترکچه های گوآن گفته میشد؛

سفال های جی، گوآن و رو ، همگی نمونه هایی زیبا از ترک دار شدگی بعنوان یک روش تزئینی هستند.
نوع خاصی از این ها “سیم آهنی و تارهای طلایی” یا “ابریشم طلایی و تارهای آهنی”
نامیده میشد که ترک های بزرگتر یا ترک های اولیه هنگامی که همچنان ظروف سفالی داغ بودند، با رنگ سیاه رنگ میشدند.
ترک های کوچکتر یا ترک های ثانویه طی ماه ها یا سالها بعد خود را نشان میدادند و قهوه ای میشدند.

ترک دار کردن لعاب برای ایجاد لعاب برف دانه ای

تقریبا همه ی چیزها هنگامی که حرارت می بینند، منبسط و هنگامی که سرد میشوند، منقبض میشوند.
زمانیکه خاک سفالگری با لعاب در یک ظرف سفالی با هم حرارت داده میشوند، با یکدیگر آمیخته میشوند.
همچنان که سرد میشوند، در صورتی که لعاب بیش از خاک سفالگری منقبض شود، میشکند یا ترک بر میدارد.
در صورتی که خلاف این رخ دهد و خاک سفالگری بیش از لعاب منقبض شود،
حاصل آن تکه تکه شدن خواهد بود، جایی که در واقع لعاب بر روی سفال میترکد.
اما اگر مقدار فشردگی بین لعاب و سفال مناسب باشد، موجب استحکام بخشیدن به سفال میشود.
معمولا به ترک دار شدن بعنوان نقص لعاب می نگرند، چراکه سفالی که ترک دارد، تقریبا 75 درصد ضعیف تر از همتای بدون ترک خوردگی است.
همچنین اینگونه در نظر گرفته میشود که خطوط ترک برداشتگی میتوانند مخفیگاه میکروب ها یا باکتری ها باشند.

به همین دلایل، عرضه کننده های ظروف چینی تمایل به عرضه ی سفال های بدون ترک خوردگی هستند.
شکستگی دانه برفی شدید ترین نوع ترک خوردگی است، جاییکه لعاب بصورت بسیار
ضخیم بکار میرود و تناسب آن با بدنه ی سفال کاملا مناسب است، از این رو
شکستگی ها یکی بر روی دیگری خود را نشان میدهند.
درست شبیه سلسله پادشاهی سونگ، لعاب میتواند تا دو برابر ضخیم تر از بدنه ی سفال باشد.
بر اساس گفته های نایگل وود، سفالگران دوره ی پادشاهی سونگ برای اینکه بتوانند
تا حد کافی لعاب را ضخیم کنند، بین روکش های لعاب سفال های حرارت دیده را خشک میکردند.
یک الگوی ترک دار شدگی همیشه نتیجه ی ارتباط بین انبساط و انقباض بعدی بدنه ی سفال و یک لعاب است.

استفاده از انبساط حرارتی در ایجاد لعاب برف دانه ای

با داشتن کمی دانش در مورد انبساط حرارتی اکسیدها، شما براحتی میتوانید الگوی ترک برداشتن در لعاب را برای ایجاد ترک های کوچک و بزرگ، کنترل کنید.
از آنجایی که لعاب مجموعه ای از اکسیدها با تنوع در انبساط حرارتی آنها است،
با دانستن اینکه سدیم اکسید انبساط حرارتی بالا و منیزیم اکسید انبساط حرارتی پایین
دارد، شما قادر خواهید بود تا انبساط حرارتی کلی لعاب را با افزودن یکی از انها کنترل کنید.
شیشه، انبساط حرارتی پایینی دارد اما کریستال دارای انبساط حرارتی بالاست.
از این رو، افزودن سیلیکا به لعاب میتواند انبساط حرارتی آنرا کاهش دهد، چراکه سیلیکا به حال شیشه ای خود ذوب میشود.

در حالی که افزودن سیلیکا به خاک سفالگری بدنه میتواند انبساط حرارتی آنرا افزایش دهد.
این امری مهم است تا سرعت مناسب را هنگام حرارت دادن سفال نگه دارید،
سرعت بالاتر موجب ذوب شدن سیلیکای بیشتری در بدنه به شیشه خواهد شد، از این رو انبساط حرارتی آنرا کاهش میدهد.
بطور مشابه، حرارت دهی در سرعت پایین تر موجب ذوب شدن میزان کمتری از سیلیکا در بدنه میشود که انبساط حرارتی آنرا افزایش میدهد.
زمان و دمای حرارت دهی شدیدا برای انبساط حرارتی بدنه ی سفال مهم است و از این رو برای الگوی ترک دار شدن نیز بسیار مهم میباشد.

با فرمول زیر میتوانید خیزش لعاب منیزم را بهبود بخشید :

منیزیم کربنات 25%
نفلین سینیت 70%
خاک سفالگری OM-4 5%

نکته های کاربردی و ترکیبی در مورد لعاب برف دانه ای

این لعاب ها حاوی مقدار زیادی از سینیت نفلین هستند، که نیمه محلول است،
از این رو پس مانده ی لعاب براحتی میتواند ضخامت کاربردی آنرا پخش کند.
افزودن نمک اپسوم این مشکل را حل میکند.
تا سنگینی ویژه ی تقریبا 155 – 160 انرا ترکیب کنید.
این لعاب ها باید با ضخامت بالا، بین 3 تا 6 میلی متر، مورد استفاده قرار گیرند.
در نسخه های با سرعت حرارت دهی بالا، مراقب تاثیر اجتماع خاکستر استخوان باشید.
ممکن است شما نیاز به افزودن جداساز یا پخش کننده (سدیم سیلیکات) داشته باشید،
در غیر اینصورت قبل از اینکه ظرف سفالی را درون کوره قرار دهید، امکان پوسته پوسته شدن لعاب وجود دارد.
در صورتی که پوسته پوسته نشدند، معمولا بطور بدی در حین حرارت دهی دچار خیزش میشوند.
بعد از حرارت دهی، چند روز صبر کنید تا این ترک حوردگی بطور کامل حاصل شود.
لعاب زدن یک طرف یک جام سفالی، یا داخل یا بیرون آن، موجب میشود تا در اثر فشار نابرابر، ظرف سفالی خرد شود.
بعد از اینکه ظروف سفالی حرارت دیدند، گاهی اوقات لعاب در لبه ها نازک میشود و شما میتوانید رنگ قهوه ای بدنه را ببینید.
شکستگی در بخش داخلی کاسه سفالی به بهترین شکل عمل میکند، چراکه فرورفتگی داخلی، جلوه ی شکستگی را برجسته میسازد.